Noordmann
Hyperrealistische strandgezichten
Hyper-realistic beach views
Witte cargo, olieverf op doek, met baklijst
White cargo, oil on canvas, with frame
90 x 135 cm
€ 2750
Aanspoelende golven,
olieverf op doek, met baklijst
Washing up waves, oil on canvas, with frame
90 x 135 cm
€ 2750
Zeewier, olieverf op doek, met baklijst
Seaweed, oil on canvas, with frame
90 x 135 cm
VERKOCHT / SOLD
Weerspiegeling, olieverf op doek, met baklijst
Reflection, oil on canvas, with frame
80 x 80 cm
VERKOCHT / SOLD
Wolk boven strand, olieverf op doek, met baklijst
Cloud above beach, oil on canvas, with frame
80 x 80 cm
€ 1200
De zee … einde en begin.
Wandelend langs het strand,
op de grens tussen land en zee.
Einde van het gekende, begin van het onbekende.
Wandelend langs het strand, word ik herboren.
Noordmann
Hyperrealistische, rust gevende strandgezichten met prachtige luchten, olieverf op doek, door de kunstenaar ingelijst.
The sea … end and beginning.
Walking along the beach,
on the border between land and sea.
End of the known, beginning of the unknown.
Walking along the beach, I am reborn.
Noordmann
Hyper-realistic, calming beach views with beautiful skies, oil on canvas, framed by the artist.
Noordmann, geboren in 1956, woonachtig te Antwerpen: Van klein af heb ik altijd graag getekend en geschilderd. In de lagere school was tekenen en schilderen mijn lievelingsvak en als er een affiche of iets dergelijks moest gemaakt worden werd er steevast op mij beroep gedaan.
Tegelijk werd ik als kind sterk aangetrokken door water, schepen, de zee... Nadat ik afstudeerde als industrieel ingenieur heb ik, puur uit interesse, een paar maanden met een ertsschip meegevaren. De reis ging naar Rio de Janeiro en Narvik. Aan boord hadden we veel vrije tijd en tekenen was een aangename bezigheid.
Later heb ik samen met mijn zus, mijn neef en een vriendin een zeilboot gekocht waarmee we op vakantie gingen langs de Franse en Engelse kusten. Zeilen en schilderen is een ideale combinatie. Niet zozeer het sportieve element in het zeilen trok mij aan, maar het was vooral de schoonheid en grootsheid van de zee en de gezelligheid van de kleine havenstadjes, die mij bekoorden. Aquarel was het meest geschikte materiaal om aan boord van een kleine zeilboot mee te nemen.
Toen ik in Brussel werkte schreef ik mij in voor een cursus modeltekenen aan de VUB. Tot hiertoe had ik nog nooit een academie bezocht en modeltekenen was volledig nieuw voor mij. In het begin was ik onzeker maar al snel viel die onzekerheid weg en ontdekte ik het fascinerende van modeltekenen. Later schreef ik mij in voor modeltekenen aan de academies van Berchem en Mortsel.
Het schilderen met olieverf heb ik aangevat ergens op mijn 17de jaar. Ik kopieerde Franse impressionisten. Dufy en Marquet genoten mijn voorkeur. Deze fauvisten gebruikten felle en zonnige kleuren en dat sprak me wel aan.
Toen ik op mijn 30ste in Antwerpen kwam wonen sloot ik vriendschap met een kunstschilder waarmee ik, met de schildersezel, er vaak op uit trok. Het was van hem dat ik de basisprincipes van het schilderen met olieverf leerde. Het “Eilandje” met het Bonapartedok en Willemdok was een van mijn geliefde plekjes. Dat kwam door de speciale sfeer die daar hing. Straatnamen zoals Montevideostraat, Braziliëstraat, Limastraat toverden warme Zuid-Amerikaanse havensteden in mijn verbeelding. De kasseistenen, oude loodsen en droogdokken spraken nog van de nijvere drukte die er op die plaatsen in de vroegere jaren had geheerst toen het “Eilandje” nog het centrum vormde van de Antwerpse haven.
Op mijn 37ste leerde ik mijn vrouw, Ann, kennen. We trouwden en al snel waren er twee kinderen: Felix en Emiel. Het was een drukke tijd en van schilderen kwam er niet veel in huis. Maar de zee bleef aantrekken en we gingen ieder jaar met de kinderen op vakantie naar Zeeland. Meer bepaald naar Zoutelande waar we een gezellig pensionnetje vonden, tegen een duin aangelegen en dat we gedurende negen jaren iedere zomer voor een week of soms langer bezochten. Het zijn de prachtige uitgestrekte stranden en de imposante, grootse luchten van Zoutelande, die een diepe indruk op mij nalieten en mij inspireerden.
In 2008 had ik plots het geluk om over een eigen ruim atelier te kunnen beschikken. Van toen af ben ik op regelmatige basis beginnen te schilderen. En daarvan zijn mijn werken, die in galerie Yewel tentoongesteld staan het resultaat.
Noordmann, born in 1956, living in Antwerp: I have always liked to draw and paint from small. In primary school, drawing and painting was my favorite subject, and when a poster or something similar had to be made, I was always called upon.
At the same time I was attracted by water, ships, the sea as a child ... After graduating as an industrial engineer, I sailed for a couple of months with an ore ship, out of interest. The trip went to Rio de Janeiro and Narvik. On board we had a lot of free time and drawing was a pleasant activity.
Later, together with my sister, my cousin and a friend, I bought a sailing boat with which we went on holiday along the French and English coasts. Sailing and painting is an ideal combination. Not so much the sporting element in sailing attracted me, but it was mainly the beauty and grandeur of the sea and the conviviality of the small harbor towns that charm me. Watercolor was the most suitable material to take on board a small sailboat.
Working in Brussels, I signed up for a course in model drawing at the VUB. Until now, I had never visited an academy and model drawing was completely new to me. In the beginning I was insecure, but soon that uncertainty disappeared and I discovered the fascinatingness of model drawing. Later I signed up for model drawing at the academies of Berchem and Mortsel. I started painting with oil paint somewhere on my 17th year. I copied French impressionists. Dufy and Marquet enjoyed my preference. These fauvists used bright and sunny colors and that appealed to me.
When I came to live in Antwerp when I was 30, I became friends with a painter with whom I often went out with the easel. It was from him that I learned the basic principles of painting with oil paint. The "Eilandje" with the Bonaparte dock and Willemdok was one of my favorite spots. That was because of the special atmosphere that hung there. Street names such as Montevideostraat, Braziliëstraat, Limastraat conjured up warm South American port cities in my imagination. The cobblestones, old sheds and dry docks still spoke of the industrious crowds that had prevailed in those places in the earlier years when the "Eilandje" was still the center of the port of Antwerp.
At the age of 37, I met my wife, Ann. We married and soon there were two children: Felix and Emiel. It was a busy time and there was not much going on in painting. But the sea kept attracting and we went every year with the children on holiday to Zeeland. More specifically to Zoutelande where we found a cozy pension net, situated against a dune and that we visited every summer for a week or sometimes longer for nine years. It is the beautiful stretched beaches and the imposing, grand skies of Zoutelande, which left a deep impression on me and inspired me.
In 2008 I suddenly had the luck to have my own spacious studio. From that time on I started to paint on a regular basis. And my works, which are exhibited in gallery Yewel, are the result.
